Van Denpasser naar Lovina

28 december 2014 - Lovina, Indonesië

Op weg naar Lovina, wat is het druk. Dat komt omdat het zondag is en er is een ceremonie wat gevierd wordt. Het kan wel 4 uur duren voor we aan de andere kant van het eiland zijn, zegt Ketut, we proberen optimistisch te blijven. Je kan het verkeer niet beïnvloeden. Onderweg verbazen we ons over de vele scooters die er rijden, ze schieten aan allerlei kanten voorbij de auto. Levensgevaarlijk. We rijden stapvoets de stad uit, wel zien we allerlei  nieuwe indrukken en bezienswaardigheden in het land waar we op vakantie zijn. Om beurten zagen we wat boompjes om, dit komt door het geluid van de motor,  tijdens de autoreis halen  we de slaap in. Twee uur verder en we zijn op de helft, we moeten richting het noorden door de bergen. Het verkeer zit niet mee, door de bergen gaat het extra langzaam vanwege een bus die ergens voor ons  rijd. Nog een half uurtje en we zijn er. Daar worden we opgewacht door Komang en haar dochter. We lopen door een smal steegje en komen dan binnen in onze villa. Tjonge, jonge, het ziet er nog beter uit als op de foto's, de villa. Hier zullen we ons wel vermaken deze week. We krijgen een kokosnoot met een rietje als welkom, smaakt heerlijk. Nadat de kids de kamers hebben verdeeld ( wij hebben de masterbedroom, met jaccuzi en regendouche en ook nog terras met uitzicht op het strand). Hier gaat de regel op wie betaald, bepaalt, betreft de indeling van de kamers. Dan staat het eten klaar, Komang heeft nasi goreng met saté gemaakt. Nasi gorengEn voor Theo en de boys, heeft ze bier gehaald. Wat een luxe. Morgen komt ze ontbijt maken en de villa opruimen, echt vakantie dit. Na het eten willen we toch nog een rondje lopen, we gaan wat drinken bij Kantin 21. De  jongens zijn maar aan het rekenen, bier en andere dranken en pizza's zijn niet duur. Een avondje stappen kost veel minder als thuis, dus daar zullen wel plannen voor gemaakt gaan worden. Het is gezellig in Kantin 21, er treed een band op, maar we besluiten om te gaan. Het is goed om in het ritme van hier te komen betreft slaap. Bij de villa zit de beveiliging ons op te wachten, hij loopt rondjes en zal de villa in de gaten houden. Niet dat het gevaarlijk is hier, maar dat schijnt inbegrepen te zijn. Want volgens Komang kunnen we hier gewoon de deuren open laten en zal ons niets gebeuren, dus nemen we dat maar aan. Welterusten allemaal, ons eerste nachtje in de villa. Morgen een nieuwe dag!