Fietsen naar Ubud

We zijn op tijd op, om 7:30 ons laatste ontbijtje van Komang. Om 8:00 uur rijden we richting een berg in de buurt van Ubud. Komang en Iljah zwaaien ons uit en nodigen ons uit om terug te komen naar de villa. Onderweg zien we allerlei bijzondere dingen, onze eerste stop is op de berg Banjur, daar krijgen we een ontbijt, een lekkere pancake met koffie of thee. Hierna rijden we richting opstapplaats waar we allemaal een fiets krijgen. Toen ik gisteren aan  Komang vertelde dat we gingen fietsen, kon ze zich niet voorstellen dat wij dit voor ons  plezier gaan doen. De Balinees fietst bijna niet, ze hebben een auto, scooter of gaan lopen, fietsen vinden de meesten niets en ze doen dit al helemaal niet voor hun plezier. Uiteindelijk hebben we allemaal een fiets, de  banden worden nog even opgepompt. Er wordt zelfs gevraagd of we kunnen fietsen ( ze weten vast niet, wat een fietsland Nederland is). Want hier leert men niet vanzelfsprekend fietsen. We rijden in een lange sliert de berg af, het enige wat ik doe is remmen en mijn voeten stilhouden op de pedalen. De 1e stop is bij een tempel, de gids verteld ons van alles over deze tempel en ook over het cremeren hoe dat hier toe gaat. De overledenen uit dit dorp worden begraven in een graf bij elkaar (kunnen ze soms wel een jaar in liggen), dan kan je als familie sparen voor de crematie. 

En dan uiteindelijk wort er een datum gekozen (is meestal de maand augustus) en vind  de crematie plaats, dit zijn meestal meerdere lichamen tegelijk, hangt af van je status en geld. Dit wordt met heel veel ceremonie en rituelen uitgevoerd. Na deze uitleg fietsen we verder, we worden nu wat meer uitgedaagd, moeten af en toe een klein stukje klimmen de berg op. We fietsen door een zeer bebost gebied, als Maxime haar ketting eraf schiet, de gids zet de ketting er weer op en we kunnen verder. We rijden door allerlei dorpjes, waar de kinderen ons vrolijk toezwaaien en de mensen glimlachend  hello roepen.  Ook zien we veel bedrijvigheid, allerlei eenmanszaakjes die druk bezig zijn met houtsnijwerk, schilderkunst, of het maken van mini tempeltjes, dit is een soort van offertempel, die elke Hindoe bij zijn huis heeft staan. Iedere dag brengen ze hier in de vorm van bloemen en wierook, een offer. Overal zie je ook kleine winkeltjes aan huis  (de Buurtsuper), ik vraag me af hoe je hiervan kan leven, vooral omdat het lijkt  of er om de tien meter eentje zit. Maar de mensen hebben hier weinig nodig om van te leven, vooral als je kijkt wat er groeit en bloeit in de natuur.  We fietsen door de rijstvelden, wat ze hier paddy's noemen, ook hier zie je de mensen werken op hun land om een goede rijstoogst te kunnen oogsten. We moeten nog een uurtje fietsen en dan zit het erop, dan hebben we ongeveer 30 km gefietst. Intussen rijden de Bosjes voorop, dan kunnen we zelf het tempo bepalen, want er kan wel een tandje bij.  We krijgen aan het eind van de fietstocht een kokosnoot om de dorst te lessen. Ook krijgen we een hanengevechten te zien. Op Bali worden hanengevechten georganiseerd, legaal en illegaal. Legaal is vechten zonder mesjes en illegaal  dan krijgen de hanen scheermesjes aan hun poten, meestal bij zo'n wedstrijd legt de verliezer het loodje.  Op deze hanengevechten zetten de mensen hun geld in en daar gaat best veel geld in om. We gaan lunchen aan de rand van Ubud, tussen de rijstvelden krijgen we gebakken rijst met kip en ei voorgeschoteld., we genieten van het mooie uitzicht. Hierna brengt Ketut onze taxitdriver ons naar het olifantenpark, waar we een nachtje gaan slapen.