Raften, zilverfabriek, olifantengrot en market

Vanochtend zitten we om  7:30 uur aan het ontbijt, we hebben besloten om vandaag te gaan raften. We worden opgehaald door Puti, het is ongeveer anderhalf uur rijden. De wegen zijn hier niet Zola's bij ons we rijden gemiddeld 45 km per uur. Dit komt door de vele scooters en de vrachtauto's die het verkeer hinderen dat je harder zou kunnen rijden. we komen aan op de plaats waar we gaan raften. We worden begroet door een aantal Balinezen die staan opgesteld in twee rijen. dan krijgen we allemaal  een zwemvest en schoenen een helm en we mogen naar beneden lopen. Onderweg krijg ik een zakje met levende visjes aangereikt die ik moet. Loslaten in de rivier, dat zal ervoor zorgen dat we een behouden vaart (rafting) hebben. Maxime voorin, Theo en ik in het midden en de rafting-guide Dani achterin. Jordy en Frenk zitten in een andere boot. Onze boot wordt nog even bij geblazen en dan gaan we de rivier op. We moeten peddelen en ervoor zorgen dat de boot goed ligt in de stroming die ons voert over de rivier, nou dit gaat goed. Uiteraard doet Dani het meeste werk, hij weet de boot in de juiste stroming te houden, af en toe spat hij ons nat om ons te plagen, of hij haalt zijn hand over de boot, dat het lijkt dat hij een keiharde wind laat. Waarop Maxime hem vies aankijkt, hij ligt helemaal dubbel. Onze eerste stop komt inzicht, de helft van de tocht zit erop. We kunnen hier even bijkomen en wat drinken, na een kwartiertje gaan we verder. De rivier wordt nu wat wilder af en toe krijgen we een douche omdat we onder  een waterval doorvaren. We stoppen even en krijgen instructie hoe we in de boot moeten gaan zitten we gaan straks met de boot een afdaling maken. Op de foto's is later goed te zien hoe we dit hebben ervaren. Er is niemand van ons tijdens de afdaling uit de boot gevallen, we hebben ons goed kunnen vasthouden. We varen weer verder, komen weer in onrustig water, we draaien wat rond stoten tegen een rots en plotseling ligt Theo overboord. Maxime en ik moeten lachen, maar in eens beseffen we dat het menens is, als we zien hoe een moeite het hem  kost om in de boot te komen. Dani grijpt hem bij zijn reddingsvest en ik trek aan zijn zwembroek, gelukkig we kunnen hem in de boot trekken. De schade valt mee, een blauwe vinger en een blauwe plek op zijn scheenbeen.  We varen weer verder het water wordt rustiger, we zijn bijna bij het eindpunt waar we gaan lunchen en daarna kunnen douchen en aankleden. Onze chauffeur heeft intussen onze droge kleding gebracht, we eten, douchen en doen droge kleding aan. We gaan nu richting de olifantengrot, hier lopen we even rond en kijken we wat rond in de grot. Nadat we alles hebben bekeken gaan we op weg naar Serengatti, hier schijnt nl. een fabriek te staan die Budha to Budha verkoopt. We rijden door allerlei straatjes en komen ergens in een achteraf buurt waar de fabriek staat. We gaan een steeg in komen bij